In gesprek met Socrates

Als ik zelf van plan was om een cursus te gaan volgen, dan zou ik twee dingen over de cursusgever willen weten. Heeft die genoeg kennis en (onderwijs)ervaring om er een geslaagde cursus van te maken? En is het een beetje een prettig iemand in de omgang? Ik heb Nederlands gestudeerd aan de Vrije Universiteit in Amsterdam en ben daarna bijna veertig jaar docent geweest in het voortgezet onderwijs. De laatste tien jaar ook als docent filosofie in de bovenbouw van havo en vwo, waarvoor ik bijscholingscursussen volgde en de beroepsopleiding tot socratisch gespreksleider aan de Internationale School voor Wijsbegeerte. Om daarna dat soort gesprekken te voeren met collega’s en leerlingen, en na mijn pensionering met cursisten van de Volksuniversiteit. In de afgelopen jaren heb ik via cursusdagen ook ervaring opgedaan met dialoogtraining van zen.nl. Op grond van ervaring ben ik ervan overtuigd dat goede gesprekken een bron van geluk en wijsheid zijn. En dat je het voeren van zulke gesprekken kunt leren. Dat is mijn drijfveer om daar als leerling en docent mee bezig te blijven. Hoe ik in de omgang ben, moet je eigenlijk van anderen horen. VU-cursisten geven in hun cursusevaluatie aan dat ze me een aardige en respectvolle docent vinden. Met Vaderdag kreeg ik een heel lieve kaart van mijn dochter, die psycholoog is (dus een gediplomeerd mensenkenner), waarin ze positieve eigenschappen van mij noemde, waarvan ik uit bescheidenheid (ook een van mijn eigenschappen, die zij trouwens niet noemde) alleen de eerste twee citeer: vriendelijk en zachtaardig. Je kunt iemand ook kennen door de dingen die hij leuk en waardevol vindt om te doen. Ik hou van lezen, schrijven en nadenken, van films en kunst kijken en muziek luisteren, van sudoku’s oplossen, van praten en schrijven met anderen, van wandelen en hardlopen, van in de zon zitten en niks doen.